Gescheven blog - Het besef dat het is af gelopen komt nu pas echt op gang.

Heey allemaal,

Ik kreeg info van geertje over dit stuk. Ik las het verhaal en dacht okeeeey?!
Maar toch wilde ik er aan mee doen. Ik gaf me op, en de enige die ik kende was Geertje.
Toen ik door mocht was ik super blij, ik heb het hele huis bij elkaar geschreeuwd.
Ik kwam en ik zag allemaal vreemde mensen staan (behalve geertje) Ik moest nog wennen aan namen, voor al die van Diede bijvoorbeeld. En ik weet nog dat ik allemaal iets tegen de jongens had. Daarna leerde ik ze beter kennen, en kregen we steeds meer een band. Zo ook met de namen, ik kreeg ook een goede vriendschap met Jet. Samen hebben we er een super gaaf toneel stuk gemaakt! Dus ik zat er met m'n gedachten helemaal naast. Toen Jeroen ons K3 noemden wist ik dat ik er iets mee ging doen.
Toen jet mij had gevraagd of ik nog een act ging doen voor de bonte avond, dacht ik meteen aan k3. We hebben Sophie ook gevraagd maar die kon het niet zo gauw in haar hoofd krijgen. Dus hebben jet en ik het samen gedaan.
Het besef dat het is af gelopen komt nu pas echt op gang.
Ik mis jullie allemaal zo!!!! ='(

dikke, stevige knuffels en kuzzies van Shanel *smak*

Gescheven Blog - Ik mis jullie nu al

Ik snap niet dat ik het eerst niet leuk vond. Toen ik auditie deed vond ik het al super leuk en toen mocht ik ook nog mee doen ik was echt super blij. Alleen toen bleek dat ik elke zaterdag moest repeteren en de hele kerstvakantie voorstellingen spelen. Ik zag er best tegen op ik vond het zwaar en dat kwam ook omdat ik niemand kende. En ik ben niet iemand die snel contact zoekt met mensen die ik niet of nouwlijks ken.
Ik had helemaal geen zin in de kerstvakantie want dan zou ik mijn vriendinnen moeten missen maar toen de kerstvakantie begonnen was vond ik het steeds leuker. Ik heb heel erg genoten en snap niet dat ik het eerst niet leuk vond. Ik mis jullie nu al.

Dikke kus en veel liefs jet.

Een woord van Wanja en Bob - Twee duidelijke gevallen van heksenplaag.

Waarschijnlijk hoeven we ons niet voor te stellen als Wanja en Bob.

We hebben Jeroen Kriek ontmoet op Zwolle Art of Zwart, hij maakte de voorstelling 'Zwolle Underground' met videobrilletjes en daarin een filmpje over keldergewelven. Dus toen het jaar er op weer Zwart was hebben we contact gezocht en na een poos kregen we het verzoek om te komen praten in de KERK over kostuums voor een wagenspel. Op een oud Mercedes vrachtwagentje trok

het wagen spel door Zwolle en gaf hier en daar voorstellingen tot groot vermaak van de

passanten.

Toen dan ook het stuk Jeroen de Grote bij de Kleine ontsproten was, werden we weer

uitgenodigd om hier de kostuums voor te maken. Toen het woord papier-maché viel om

een grote pet voor de Prinsgemaal konden er misschien ook nog kever koppen en een

grote hoed gemaakt worden?? Verder komen er nog zoveel soldaten Trojanen, Grieken,

Annies en fabrieksarbeiders in voor en natuurlijk nog zeven heksen en drie of vier

duivels en een of twee Jeroenen pak(ken). Dus vanaf dat moment (begin oktober) zijn we hier mee bezig geweest. Fijn was dat we alle vrijheid kregen in de ontwerpen voor de kleding maar we wel te maken kregen met animaties die op de dropbox gezet werden. Zo hadden de soldaten in de animatie een pet die in verhouding 75 centimeter zou moeten worden, Tja en dat lukt Wanja dus echt niet zonder dat het ding omvalt,zoals het nu geworden is was wel het maximum. En met zo’n snor die weer door iemand ander gemaakt is is het plaatje helemaal af.

Jeroen Kriek wilde graag een sprookjesachtige sfeer, oké dan denken wij aan elfjes en kaboutertjes en…… en dan zie je de eerste animaties, die blijken heel sprookjesachtig te zijn maar wel op een totaal andere manier te zijn dan wij in ons hoofd hadden. Soms was het best om wanhopig te worden maar goed als we naar het eind resultaat keken zoals ik gisteren nog een keer gedaan heb denk ik dat we heel tevreden mogen zijn met ons resultaat.

Veel details die vanaf de tribune waarschijnlijk helemaal niet te zien geweest zijn hebben we heel veel lol om gehad om ze bij elkaar te zoeken. Zo moesten op het jasje van Prinsgemaal onderscheidingstekens komen vonden wij, dus naar de kringloop en de hoop dat ze ergens medailles hadden en ja hoor vlak voor we het op zouden geven vinden we een mandje met vierdaagse medailles, ze stonden geweldig!!

Ons huis was in tussen veranderd in een regelrecht atelier met overal lappen en keverkoppen, borstharnassen en een enorme hoed in aanbouw. Drie maanden zijn we zo bezig geweest dat we het “normale huiswerk” aardig verwaarloosd hebben, intussen hebben wel een inhaalslag gemaakt en is het op was van het spul na weer in rustig vaarwater. 

Wel zijn we bang dat we ontwenningsverschijnselen krijgen, we hoeven niet aldoor naar Ritsin en naar de Action, de kringloop gaan we uit gewoonte wel heen maar hebben er niet zo veel meer te zoeken. Het is een zwaar bestaan!!

Gisteravond de bonte avond, geweldig wat een talent zit er bij de cast,op een gegeven moment had ik buikpijn van het lachen.

Toen we, omdat we zoveel ouder zijn dan het gemiddelde, naar huis gingen kregen we een massa hug die uitdrukte hoe iedereen ons gewaardeerd heeft.

We hebben niet alleen genoten van het spelen van het stuk maar ook hoe men met elkaar omging, er ontstond al bij de tweede of derde zaterdag al en familie sfeer en die is gebleven tot gister aan toe. Geweldig! Een groot compliment ook voor de zorgvuldigheid waarmee iedereen met de kwetsbare spullen is om gegaan. Mochten er nog mensen zijn die nog verlegen zitten om kostuums moeten ze maar even contact op nemen.

Vriendelijke groet Bob.

Zaterdag werd de laatste voorstelling van Jeroen de Grote gespeeld voor docenten en leerlingen van jeugdtheaterscholen uit Overijssel. 

De laatste voorstelling. De laatste training. De laatste buiging.

foto's: Ingvild

Er waren een heleboel jarigen

Vandaag werden Tom en (grote) Marieke 18!

Dus hadden ze voor iedereen een echte ouderwetse snoepveter-met-schips traktatie gemaakt

Met een diepere boodschap eraan

Maar ook Jeroen en Bart zijn jarig geweest. (Bart op 7 en Jeroen op 8 januari) dus ook zijn werden toegezongen.

Elene was niet jarig(geweest) maar, Everybody lover Barrie!

En wat Rosan, Diede, Lisanne en Sarah aan het doen zijn...?

foto's: Ingvild

Vandaag speelde we de eerste van 3 schoolvoorstellingen

Vandaag kwamen 150 leerlingen van de Van der Capellen Scholengemeenschap kijken

Ook voor een zaal vol leeftijdgenoten wist de cast een mooie voorstelling te spelen.

foto's: Ingvild

Blog van de Ouders: "Ze ging anders praten, ze zat vol verhalen.."

Ze wilde zó graag meedoen! Gelukkig kwam ze goed door de audities en moest ze iedere zaterdag repeteren. Dat was al pittig: niet meer uitslapen, geen vriendinnen, geen Hyves; aan de slag!

Ze zag verschrikkelijk tegen de kerstvakantie op: “iedereen kent elkaar, behalve ik!” “Ik kan de hele vakantie niets met mijn vriendinnen doen!” “Daar een hele week slapen! Dat durf ik niet!”

Dat ís ook erg veel als je 11 bent, dus hebben we in overleg het schema een beetje aangepast.

Dat was maar voor een dag of drie nodig; daarna zat ze er helemaal in. Ze ging anders praten, ze zat vol verhalen over de andere spelers en dacht nauwelijks nog aan vriendinnen.

Wij hebben twee weken mét haar in die roes gezeten: vakantie, heen en weer rijden en verhalen over het reilen en zeilen in de kerk.

Nu na twee weken is alles weer voorbij. Zondagavond was ze helemaal sentimenteel: “als er weer een auditie is, doe ik weer mee!”

Voor ons is alles weer gewoon: werk, huishouden, gezin. En zij? Huiswerk, vriendinnen, ballet, Hyves; ook alles weer gewoon. Of toch…..

door: Angela Tibben (moeder van Jet)

foto: Ingvild

Blog van de ouders - "Ik zou het ieder kind gunnen om zo zijn vrije tijd door te brengen"

‘Het is een zwaar bestaan’ zo zonder Jeroen de Grote. Dat wil zeggen Anna  is weer lekker thuis en  kan weer lekker uitslapen en verzuchten hoe ze iedereen toch mist en hoe geweldig het was. Er is weer tijd voor gewone (saaie) dingen zoals shoppen . Wel even wennen om door de stad te lopen zonder te schreeuwen of te flyeren. Ik weet wel wat ze  leuker vind! Het is jammer voor Anna dat het afgelopen is. En stiekum voor onszelf ook.  We waren allemaal  in de ban van Jeroen de Grote.  Per slot van rekening werd daar de agenda door geregeerd. Maar het was het dubbel en dwars waard. Al bij de eerste ouderbijeenkomst was ik erg blij dat Anna mee deed . Het enthousiasme , de aandacht waarmee iedereen bezig is en de warmte die van The Young Ones uitgaat is super. Ik zou het ieder kind gunnen om zo zijn vrije tijd door te brengen.  Dan nemen we een iets minder goed  rapport graag op de koop toe. Wat  Anna bij Jeroen de Grote heeft geleerd laat zich niet makkelijk in een cijfer omzetten, maar wat ons betreft zijn het levenslessen.  Lessen in saamhorigheid, doorzettingsvermogen creativiteit, plezier, de mogelijkheid om met elkaar iets fantastisch neer te zetten.  Het eindresultaat verbluffend goed. Het is jammer dat de voorstelling  straks de kast in gaat en niet meer vertoond wordt. Het is de Beste schreeuw tegen de bezuinigigingen in de kunst die je kunt bedenken.  

Allemaal heel heel erg bedankt.

Phien Wehman,

 (moeder van Anna Kamminga.)

Kabouter Anna en Kabouter Diede

Blog van de ouders - "Natuurlijk hadden we eerst onze twijfels of het niet veel te zwaar zou zijn..."

Natuurlijk hadden we eerst onze twijfels of het voor onze (kleine) Marieke niet veel te zwaar zou zijn om én te gaan logeren in de Kerk én zoveel te repeteren. Maar met goede afspraken kom je een heel eind, zo blijkt maar weer. Marieke heeft het ontzettend naar haar zin gehad, iedereen paste op haar én ze lette zelf ook heel goed op, dus het werd één groot feest. Marieke heeft het alleen maar leuk gehad, vond de voorstellingen fantastisch en heeft heel veel geleerd deze kerstvakantie.
Voor ons was het wennen dat Marieke zo lang uit logeren ging, maar ach, af en toe even binnenwippen, een keertje helpen bij het koken (ook enorm leuk, een echte aanrader, want je hoort er ook een heel klein beetje bij dan) en zo hielden we toch de vinger aan de pols.
De beloning was natuurlijk de première, want toen konden wij ook zien waar iedereen zo hard aan gewerkt had. De voorstelling overtrof al onze verwachtingen, prachtig, wat jullie met z’n allen hebben gemaakt in deze toch vrij korte periode. Én gezellig, dat Marieke na de première even mee naar huis ging, al vond zij het heel leuk om vrijdag meteen weer naar de Kerk te gaan, ze miste iedereen toch wel...
Op 2e Kerstdag zijn we nog een keer gaan kijken en ook dat was heel gezellig, omdat de sfeer in de Kerk natuurlijk al geweldig is en dan nog de warme chocolademelk, de glühwein, kerstkransjes en ... moet ik nog verdergaan?
Kortom, mocht er in de toekomst nog eens een productie komen waar Marieke aan mee kan (en mag) doen, hebben wij geen enkele twijfel meer, van ons mág ze!

Léon Burger & Tiny Doosje

Geschreven blog - "Ik wil terug!!!"

2 januari 2011

Wat is het heerlijk om thuis te zijn.

Geen krakende platen meer maar gewoon Cd’s. Geen leuke mensen om me heen maar mijn moeder en me zusje. Geen stapelbed meer in een oranje kamer maar gewoon mijn eigen slaapkamer. Geen Bob en Wanja die je aankleden maar mijn eigen kledingkast. Geen flipperkast maar de Xbox. Geen voorstellingen spelen maar lekker naar school.

Wat is het vervelend om thuis te zijn!

Ik wil terug!!!

Vandaag voorlopig de laatste voorstelling gespeeld.

Spelen in een uitverkochte zaal is heerlijk. Dat gebeurde vandaag en hij ging goed. En vooral omdat het een goede voorstelling is. Jeroen de Grote staat dus en het is een kwestie van spelen. Niet denken maar spelen. Maar zo’n laatste voorstelling is altijd wel anders dan andere voorstellingen. Je weet dan gewoon dat het even voorbij is. Iedereen moet weer naar school en komt de volgende dag niet meer terug naar De Kerk. En dan is afscheid nemen van elkaar altijd weer lastig. En het is iedere keer bijna hetzelfde maar we zijn weer lekker gehecht aan elkaar. Wat wordt ik daar gelukkig van. Om iedereen lekker te knuffelen. Ondanks de grote leeftijdsverschillen kan iedereen het goed met elkaar vinden. En het mooiste is dat we allemaal dezelfde passie hebben: acteren!

We gaan er even een aantal dagen tussenuit om bij te komen van de dingen die de afgelopen 2 weken zijn gebeurt. En dat zijn er echt super veel. Iedereen die zijn kerstvakantie heeft opgeofferd om theater te maken. En al die zaterdagen daarvoor.  En dan staan we 13 januari gewoon weer met z’n allen op dat geweldige podium.

Mijn gedachte over Jeroen de Grote:

Jeroen de Grote, een fantastische voorstelling die alles heeft! Lichteffecten, rookeffecten, vliegende mensen, rijdende mensen, vallende mensen, flipper records, videobeelden, illustraties, geluidseffecten, een overweldigend decor en hele goede acteurs. Kortom een voorstelling waar je niet omheen kan!

Ik neem afscheid voor even van Jeroen de Grote maar we zien elkaar snel!

Ik wil iedereen bedanken voor de steun en het vertrouwen bij Jeroen de Grote. En The Young Ones bedank ik voor een prachtig 2010 die ik gehad heb hier!

Tot snel en een dikke knuffel,

Tom Strik

Geschreven blog - TABEE van Barbara

Lieve Bloglezers,

Zo de laatste voorstelling (of de soort van laatste voorstelling) zit er ook alweer op.
Aan de ene kant voelt het alsof we 9 maanden lang elke dag de voorstelling gespeeld hebben, maar aan de andere kant is het ook zo voorbij gevlogen.

Vanmiddag om 12 uur verzamelden we allemaal weer in de kerk. We waren natuurlijk twee dagen vrij geweest om Oud en Nieuw te vieren, al was er vrijdag avond/nacht een feestje in de kerk voor wie deze fijne plek toch niet los kon laten.

De Oude&nieuw party in de Kerk met DJ Iwan

foto's: Doron

Het griepvirus is gelukkig nog steeds in stand. Jeroen (de regisseur, niet de grote) kampt nu met de griep die ik helemaaaaal aan het begin van de kerstvakantie de kerk in heb gesleept en waardoor heeeel de cast onderuit is gegaan en waardoor zelfs 3 voorstellingen niet door konden gaan, omdat onze arme Thomas (die Jeroen de Grote speelt) ook de griep te pakken had. Gelukkig heeft hij het vanaf dinsdagavond volgehouden en toch de laatste voorstellingen allemaal gespeeld! Dat was wel heel fijn, al vond hij het zelf misschien niet zo heel fijn om elke keer maar weer zichzelf in zijn luier te hijsen. Gelukkig heeft tie het wel gedaan!

De voorstelling van vandaag (2 Januari) was echt nokkie nokkie vol. Echt helemaal uitverkocht. Ik heb nog nooit deze zaal zo vol gezien. Dat geeft toch wel een kick. Ik zit dan achter te wachten en dan hoor ik de proloog en dan komen de proloog mensen zo binnen gerend achter en dan gaat het altijd van: OOOH JAA ZO VOL! ZO VEEL MENSEN! ME OMA IS ER OOK, WIST IK HELEMAAL NIET! Dat vind ik altijd een heel leuk moment. De voorstelling is ook heel goed gegaan. Moet ook wel, als laatste (nep laatste jaja) voorstelling.
En na de voorstelling besefte iedereen dat morgen weer het echte leven begint. En niet het leven van jeroen de grote, nee dat stopt nu even voor twee weken. Morgen moet iedereen weer gewoon naar school of gewoon aan het werk. Tja, das een leven met veel minder adrenaline, maar ach je moet er maar het beste van maken. Soms zou ik ook wel eens Jeroen de grote willen zijn, dan kroop ik gewoon in me boerenkool. Lekker veilig.

Liefs,
en TABEE
van Barbara
of
Elène

Als verassing had Ordia (actrice in 'See Me, Feel Me') een laatste-voorstelling-taart gemaakt voor alle Jeroen de Grote mensen.

Thomas is weer bij de levenden

Vandaag was o.a. Casing Rinkie barman. De meisjes worden altijd blij van een Casing achter de bar.

De laatste dag dat iedereen nog even op dicht tegen elkaar aan kon kruipen voordat het 'gewone' leven weer begint.

Miriam verruilt de rol van Lieve Dame voor Zorro

Caro is ook weer bij de levende. Na bijna de hele week ziek te zijn geweest kon Caro de laatste voorstelling toch nog meespelen.

Een gevulde foyer

En een gevulde zaal

foto's: Ingvild

GELUKKIG NIEUW JAAR!